مدت ها است اقتصاد ایران به یک بیماری مبتلا شده و هیچ کس در این اجتماع تکلیف خود را نمی داند. به خصوص از زمانی که تحریم ها آغاز شد و روز به روز بر وسعت آن افزوده گردید، این اقتصاد بیمار به حال کما رفته و تمام فشار ناشی از آن تنها بر دوش مردم این مملکت وارد می آید که شب و روز زحمت می کشند و بعضی نه تنها دو، بلکه حتی سه شغل برای خود دست و پا کرده اند، که بتوانند از عهده مخارج کمرشکن زندگی، از اجاره خانه گرفته تا هزینه های مربوط به خورد و خوراک و هزینه های پوشاک و وسایل زندگی و غیره برآیند. بگذریم که داشتن شغل هم در حال حاضر برای بعضی به صورت یک آرزو درآمده، حتی برای اشخاصی که تحصیلات عالیه دارند و با هزار امید و آرزو، کلاس های دانشگاه را یکی پس از دیگری گذرانده اند، تا پس از اتمام تحصیلات به شغلی آبرومند مشغول شوند و زندگی خود را سر و سامان دهند.
اما علاوه بر این مشکلات (تورم و گرانی) گاهی تصمیماتی که دولت اتخاذ می کند تاثیری محسوس و بسیار مخرب بر زندگی و اقتصاد خانواده ها می گذارد، که معلوم هم نیست چگونه باید جبران شود . به عنوان مثال حدود چند سال قبل که ناگهان قیمت دلار سه برابر شد، در واقع ارزش هر اندوخته ای که کسی در بانک یا در منزل داشت، یا حتی حقوق ماهیانه ای که در مقابل کار خود می گرفت، به ناگاه به یک سوم تقلیل یافت. اگر چه در ایران دلار خرج نمی شود، که باید هم همین طور باشد، چون وقتی مردم در مقابل کار خود ریال دریافت می کنند، علی الاصول باید همان ریال را هم خرج کنند. اما ظرف سی سال اخیر که مرتب قیمت ارز بالا رفته و بهتر است بگویم ارزش ریال پایین و پایین تر آمده، متاسفانه بالا رفتن قیمت دلار بی تردید بر قدرت خرید مردم اثر می گذارد و قیمت همه چیز از وسایل الکترونیکی مثل کامپیوتر و موبایل گرفته، تا وسایل زندگی و حتی مواد خوراکی ، بلافاصله به همان نسبت بالا می رود. حال این کسر دو سوم ارزش پولی که هرکسی داشت، یا ماهیانه دریافت می کرد ، که فقط با تصمیم دولت وقت اتفاق افتاد، چگونه ممکن است بر زندگی احاد مردم ایران اثر نگذاشته باشد؟ چگونه این شخص می تواند این تقلیل را که بدون اراده وی و بدون کم کاری ایجاد شده جبران کند؟
این که بسیاری از مردم نتوانند به خارج از کشور سفر کنند، آن قدر مهم نیست ، این که مردم نتوانند لباس یا لوازم منزل مناسب خود را تهیه کنند یا تبدیل به احسن کنند نیز آن قدر مهم نیست، اما آیا سلامت مردم هم مهم نیست؟ آیا این مطلب در آینده مشکل اساسی را برای خود دولت ایجاد نمی کند؟
این است که در حال حاضر می بینیم مصرف سرانه شیر در ایران چقدر پایین آمده است و در اثر بالا رفتن چندین و چند باره لبنیات، بسیاری، آن را از سبد خانواده حذف کردند! این موضوع در دراز مدت اثرات خود را نشان خواهد داد. بیماری هایی که از کمبود کلسیم ناشی می شود، پایین آمدن ایمنی بدن و بسیاری بیماری ها و مشکلات دیگر مطالبی نیست که یکی دو روزه مشخص شود. این موارد نه تنها در خود شخص، در آینده بروز می کند، بلکه در نسل های بنمذآمآا
عدی نیز تاثیر خواهد گذاشت.
شوخی نیست ظرف چهار دهه گذشته ارزش پول ما 2500 برابر کمتر شده است. چرا؟ چون قبل از این زمان ارزش دلار هفتاد ریال (7 تومان) بود و اکنون 17000 تومان است که وقتی کمی پایین می آید و به 16000 یا 16500 تومان می رسد، باعث شادمانی می شود، که دلار ارزان شده. اما اگر حتی 16000 تومان هم بشود باز هم 2400 برابر آن چه در اوایل انقلاب برای آن می پرداختیم بیشتر پول باید برای آن بپردازیم، اما حساب نمی کنیم چندین برابر آن چه در اوایل انقلاب برای آن می پرداختیم باید بپردازیم. یعنی ارزش پول ما این قدر پایین آمده است و این برای یک مملکت خیلی بیش از اقتصاد بیمار است. 2500 برابر شدن قیمت دلار یعنی 250000% از ارزش پول ایرانی ظرف چهار دهه اخیر کاسته شده است.
شاید برای اشخاصی که آن زمان را ندیده اند، خیلی ملموس نباشد، اما برای کسانی که سنی گذرانده اند و ثبات قیمت ها را در سابق دیده اند و تورم فعلی را هم می بینند و قیمت ها را مقایسه می کنند، خیلی قابل درک است و یک انسان وطن دوست واقعاً تاسف می خورد از این که چرا باید ارزش پول کشورش آن قدر پایین بیاید که دولت مجبور شود صفرهایی را از پول ملی، حدف کند.
من چند سال پیش از این که ارزش دلار 3500 تومان (یعنی 500 برابر ارزش آن در تمام 20 ساله قبل از انقلاب) بود طی مقاله ای خواسته بودم که اگر قرار است صفرهایی از پول ایرانی حذف شود در حد سه صفر باشد تا کسر ارزش پول ایرانی در حد یک صدم بماند، اما ظاهراً مسئولین در هرچه بیشتر پایین آوردن ارزش پول این کشور عجله دارند و یک شبه ره ساله رفته اند و با حذف چهار صفر از پول ایرانی ارزش آن را به یک هزارم رسانده اند. به همین دلیل این روزها می بینیم که به رغم بالا بودن نرخ ارزهای خارجی، صرافی ها تا این حد شلوغ شده که نه تنها فاصله اجتماعی رعایت نمی شود بلکه در برخی از صرافی ها ازدحام هم وجود دارد.
چرا در این مدت آن قدر به این مطلب بی توجهی شده است؟ چرا کسی از مسئولین به فکر نجات ارزش پول ایران نبوده و نیست؟ آیا حذف چهار صفر از پول ایران غیر از سرپوش گذاردن روی این بیماری است؟ همان طور که گفته شد، حذف چهارصفر از پول ایرانی یعنی یک هزارم، که به عبارتی پایین آمدن ارزش پول ایرانی به یک هزارم وضعیت فعلی خواهد بود!!
اکنون حذف چهار صفر از پول ایرانی به معنی این است که از ابتدای انقلاب تا کنون 100000% از ارزش پول ایرانی کاسته شده که اصلاَ با عقل سلیم جور در نمی آید.